نان زنبور عسل

محتوای مقاله برگرفته از: https://asset-pdf.scinapse.io/prod/2618816568/2618816568.pdf

نان زنبور عسل محصول کندو است که از گرده جمع آوری شده توسط زنبورها به دست می آید و به آن عسل و آنزیم های گوارشی می افزایند و متعاقباً در شانه ها ذخیره می شود. زنبورها گرده زنبور عسل را با فرآیند تخمیر بی‌هوازی به نان زنبور تبدیل می‌کنند. مدیریت صحیح کندو جمع‌آوری نان زنبور عسل را با هدف بازاریابی آن برای مصرف انسانی ترویج می‌کند، زیرا به دلیل محتوای طیف گسترده‌ای از مواد مغذی، می‌توان آن را یک مکمل غذایی ارزشمند در نظر گرفت.

ارزش آن به دلیل محتوای پروتئین، اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب، کربوهیدرات ها، نمک های معدنی، پلی فنول ها و فلاونوئیدها است که به منبع گیاه شناسی گرده زنبور عسل بستگی دارد. ترکیبات غذایی و عملکردی نان زنبور عسل به طور گسترده گزارش شده است. با این وجود، مطالعات کمی در مورد فرآیندهای تبدیل گرده برای بهبود دسترسی به ترکیبات موجود در این محصول یافت شد. به طور کلی، نان زنبور عسل یک محصول اخیر جمع آوری و مصرف شده است و در این مرحله می توان از آن به عنوان مکمل غذایی استفاده کرد.

زنبورداران، تا چند سال پیش، به دلیل دشواری ذاتی استخراج که زنبوردار را مجبور به تخریب جزئی کندو می‌کند، نان زنبور را جمع‌آوری نمی‌کردند، و ترجیحا گرده‌ها را از طریق سیستم‌های تله‌ها و ظروف به‌خوبی طراحی شده جمع‌آوری می‌کردند، این محصول زنبور عسل بیشتر برای مصرف انسان در نظر گرفته شده است. با این حال، چندین گزارش نشان داده است که چگونه نان زنبور عسل دارای مواد مغذی و اجزای فعال زیستی با توجه به گرده است. در حال حاضر مواد و دستگاه های تخصصی برای استخراج نان زنبور عسل بدون آسیب به کندو طراحی شده است.

مدیریت صحیح کندو، جمع آوری نان زنبور عسل را ترویج می کند که هدف آن بازاریابی آن برای مصرف انسان است. نان زنبور عسل به دلیل دارا بودن طیف وسیعی از مواد مغذی می تواند یک مکمل غذایی در نظر گرفته شود. یکی از نقش های مهم در ارزش غذایی بالای آنها وجود مقادیر قابل توجهی از پروتئین ها، کربوهیدرات ها، لیپیدها، ویتامین ها و ترکیبات فنلی به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی است. کاربرد بالقوه نان زنبور عسل به عنوان یک غذا و به عنوان یک مکمل غذایی تا حد زیادی به ترکیب شیمیایی آن بستگی دارد که به طور مستقیم با فلور منطقه و زمان جمع آوری توسط زنبورها متفاوت است.

بنابراین نان زنبور اخیراً به محصولی با ارزش تجاری بالا تبدیل شده است و ارزیابی منصفانه ترکیب شیمیایی برای تضمین کیفیت مورد نیاز است. امروزه در چندین کشور پیشنهادهای مختلفی برای استانداردسازی وجود دارد، اما روسیه تنها کشوری است که قبلاً استانداردی برای این محصول دارد.

نان زنبور عسل در واقع گرده تخمیر شده و به طور طبیعی حفظ شده است. گرده توسط زنبورها جمع آوری می شود و با آنزیم های گوارشی خود مخلوط می شود و در کندو حمل می شود و با لایه کوچکی از عسل و موم زنبور عسل نگهداری می شود. برخی از مطالعات نشان می دهد که لازم است فرآیند تخمیر برای اصلاح لایه بیرونی پوشاننده گرده به نام اگزین ساخته شده از اسپورپولنین، ترکیبی که مقاومت شیمیایی در برابر گرده ایجاد می کند و ترکیبات درون آن را حفظ می کند، و مسئول ظرفیت محدود گرده است. جذب مواد مغذی و مواد فعال زیستی که در داخل دانه گرده قرار دارند.

زنبورها قادرند گرده زنبور عسل را با فرآیند تخمیر بی هوازی در نان زنبور عسل تبدیل کنند. تبدیل گرده در نان زنبور عسل در نتیجه مداخلات پی در پی آنزیم های مختلف، برخی از گونه های میکروارگانیسم ها مانند سودوموناس، لاکتوباسیلوس، ساکارومایسس که به طور طبیعی در گرده، رطوبت و دمای (35 تا 36 درجه سانتی گراد) وجود دارند، رخ می دهد.

در طی این تخمیر دیواره گرده ها مختل می شود و به این ترتیب نان زنبور از قابلیت زیستی بهتری برخوردار است. نان زنبور در مقایسه با گرده زنبور عسل بهتر توسط ارگانیسم انسان تحمل می شود و دارای پی اچ کمتری  نسبت به محتوای آن است. اسید لاکتیک که پایداری خوبی را در طول نگهداری در دمای اتاق ارائه می دهد.

این مطالعه کتابشناختی با هدف ارائه مروری کوتاه بر مهم‌ترین یافته‌ها و تحقیقات علمی در خصوص ترکیبات شیمیایی نان زنبور عسل و فعالیت‌های بیولوژیکی آن از قبیل اثر آنتی‌اکسیدانی و ضد میکروبی می‌باشد.

ترکیب شیمیایی نان زنبور عسل به گیاهانی که زنبورهای کارگر از آنجا گرده جمع آوری کرده اند بستگی دارد و می تواند بسیار متفاوت باشد. حتی در همان زنبورستان یا کندوی زنبور عسل، هیچ نمونه مشابهی از نان زنبور عسل یافت نمی شود. نان زنبور عسل دارای ارزش غذایی و ترکیبی است که با گرده زنبور عسل متفاوت است و دارای مواد مغذی جدیدی مانند ویتامین کا است.

برای کلنی های زنبور عسل، مواد مغذی مورد نیاز برای رشد جمعیت کلنی ها و حفظ سلامت آنها از شهد و گرده گل تامین می شود. شهد کربوهیدرات ها و گرده ها را تامین می کند و نیازهای غذایی باقیمانده مانند پروتئین، لیپیدها، ویتامین ها و مواد معدنی را تامین می کند. در هر دو مورد آنها تغییرات بیوشیمیایی ایجاد می کنند، بنابراین شهد به عسل و گرده به نان زنبور عسل تبدیل می شود. نان زنبور عسل در درجه اول از آب، پروتئین ها، اسیدهای آمینه آزاد، برخی از ترکیبات فعال زیستی، اسیدهای چرب و کربوهیدرات ها تشکیل شده است.

نان زنبور عسل به عنوان یک غذای خاص با ارزش در نظر گرفته می شود. ارزش آن به دلیل محتوای بالای پروتئین ها، اسیدهای آمینه ضروری، اسیدهای چرب، کربوهیدرات ها، نمک های معدنی و ترکیبات فعال زیستی است که به منشاء گیاهی و جغرافیایی بستگی دارد. ترکیبات و خواص زیست فعال نان زنبور تا کنون به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است و تنها تعداد کمی از نشریات هستند که مطالعات دقیقی را در مورد ترکیبات شیمیایی و ویژگی های آن ارائه می دهند، اما با برجسته کردن خواص شیمیایی و درمانی نان زنبور عسل، علاقه در سراسر جهان افزایش می یابد.