آیا جایی برای درمان طبیعی پسوریازیس وجود دارد؟

نوشته شده در 09 مرداد 1402

محتوای مقاله برگزفته از: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5985880/

چکیده

پیش زمینه:

آپی تراپی استفاده پزشکی از محصولات زنبور عسل (عسل، بره موم، ژل رویال، موم زنبور عسل و زهر زنبور عسل) برای تسکین بیماری های انسان، به ویژه بره موم، غنی از روغن های ضروری مانند فلاونوئید است. بره موم از جوانه های درختان و گیاهان به دست می آید. یکی از مستندترین فرآورده های زنبور عسل به شمار می رود و همواره نقش مهمی در طب سنتی عامیانه داشته است. یکی دیگر از گیاهان معروف آلوئه ورا متعلق به خانواده Liliaceae است. ژل موسیلاژین دار آن به طور گسترده در بسیاری از فرهنگ ها به دلیل اثربخشی ظاهری آن در درمان زخم، سوختگی، خارش و ریزش مو استفاده شده است.

هدف:

هدف ارزیابی اثربخشی مخلوط در فرم پماد بره موم (50%) و آلوئه ورا (3%) در درمان پسوریازیس خفیف تا متوسط بود.

روش ها:

در این مطالعه کنترلی دوسوکور، 2248 بیمار با هر دو مورد خفیف تا متوسط پسوریازیس از سال 2012 تا 2015 مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج:

در گروه 1 پاسخ کلی در پایان 12 هفته به شرح زیر بود: در 64.4٪ (پاسخ عالی)، پاسخ خوب در 22.2٪، و پاسخ ضعیف در 5.6٪ و بدون پاسخ در 7.7٪ بود. در گروه 2 (گروه دارونما) پس از 12 هفته درمان، بهبود قابل توجهی مشاهده نشد. همچنین، بافت شناسی کاهش قابل توجهی را در هیپرکراتوز و آکانتوز نشان داد.

نتیجه گیری:

در مقایسه با گروه 2 (گروه دارونما) بیماران گروه 1 که با مخلوطی از بره موم (50 درصد) و آلوئه ورا (3 درصد) به شکل پماد تحت درمان قرار گرفتند، بهبود قابل توجهی از خود نشان دادند و ارزش درمانی بره موم و آلوئه ورا در درمان پسوریازیس خفیف تا متوسط را اثبات کردند.

مقدمه

پسوریازیس یک بیماری پوستی التهابی و تکثیرکننده با زمینه ژنتیکی ناهمگن است و با پلاک‌های پوسته‌دار مزمن، به‌شدت مشخص و قرمز مات بر روی پوست و به‌ویژه در برجستگی‌های اکستانسور و در ناحیه پوست سر مشخص می‌شود. این یکی از شایع ترین بیماری های مزمن پوستی است که نیاز به درمان طولانی مدت دارد. اگرچه اتیولوژی چند عاملی این بیماری، ارتباط قوی بین شاخص توده بدنی و شدت پسوریازیس نشان داده شد. تاکنون درمان ایده آلی برای این بیماری گیج کننده وجود نداشته است.

با این حال، انواع رویکردهای درمانی اثربخشی محدودی با عوارض جانبی مکرر نشان داده اند. داده‌های in vivo و in vitro اثربخشی سایتوکین‌های مصرف‌شده در دوزهای پایین و آنتی‌اکسیدان‌ها را ثابت می‌کنند. درمان تکمیلی مبتنی بر رویکردهای روان‌درمانی نیز مؤثر بوده است.

استفاده از آپی تراپی (استفاده از محصولات کندو برای مقاصد پزشکی و دارویی) یک موضوع بحث برانگیز در درمان بیماری های پوستی به ویژه پسوریازیس است.

آلوئه ورا گیاهی است که در طب عامیانه استفاده می شده است. ژل موسیلاژین دار آن برای درمان خارش، ریزش مو و بسیاری از مشکلات دیگر استفاده می شود. همچنین در محصولات زیبایی تجاری مدرن یافت می شود.

آلوئه ورا همچنین در سوختگی پوست و التیام زخم موثر است. مطالعات زیادی وجود دارد که خواص ضد درد، ضد خارش، التیام زخم و ضد التهاب قابل توجهی را نشان داده است. این ویژگی ها بررسی آلوئه ورا در درمان پسوریازیس را توجیه می کند.

هدف این مطالعه ارزیابی اثربخشی درمان موضعی طبیعی ترکیبی برای پسوریازیس است. این دارو عمدتاً از بره موم (یکی از مهم ترین محصولات کندو) و آلوئه ورا تشکیل شده است. این پماد برای درمان موضعی پسوریازیس خفیف تا متوسط در تمام نواحی بدن به جز صورت و اندام تناسلی استفاده می شود.

نتیجه گیری

پسوریازیس یک اختلال التهابی سیستمیک شایع است. در این مطالعه دوسوکور کنترل شده با دارونما، 2248 بیمار مبتلا به پسوریازیس خفیف تا متوسط وارد مطالعه شدند. گروه 1 درمان موضعی با پماد حاوی ترکیبی از بره موم و آلوئه ورا دریافت کرد. گروه 2 پلاسبو (پماد بدون ترکیبات فعال فوق الذکر. ما فقط پوست صورت و ناحیه تناسلی را حذف کردیم. تحمل درمان بسیار خوب بود) دریافت کردند.

در این کارآزمایی از ترکیبات طبیعی اصلی استفاده شده است. اولین آن بره موم است، ماده ای غیر سمی که از رزین، موم و اسیدهای چرب، مواد معدنی، ویتامین ها و فلاونوئیدها تشکیل شده است. فلاونوئیدها، کافئیک اسید-فن اتیل استر (CAPE) و اسید هیدروکسی سینامیک مسئول اکثر اثرات بیولوژیکی از جمله فعالیت ضد التهابی هستند. CAPE دارای هر دو خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است. از آنجایی که CAPE چربی دوست است، قادر به مهار آنزیم های LOX و COX داخل سلولی و در نتیجه به طور غیرمستقیم مسیر آراشیدونیک است. این عمل از آزاد شدن پروستاگلاندین ها و لکوترین ها جلوگیری می کند و نفوذ نوتروفیل ها را به داخل پوست کاهش می دهد.

هیچ عوارض جانبی شدیدی مشاهده نشد. کمترین ناراحتی ناشی از بافت پماد و احساس خارش موقتی مشاهده شد.

مواد طبیعی دیگر آلوئه ورا بود. آلوئه ورا دارای خواص مرطوب کنندگی است که برای بازگرداندن عملکرد مختل سد پوست مفید است. آلوئزین از آلوئه ورا به طور مثبت آزادسازی سیتوکین ها و فاکتورهای رشد (IL-1β، IL-6، TGF-β1 و TNF-α) را از ماکروفاژها تنظیم کرد و رگ زایی را در سلول های اندوتلیال (HUVECs) افزایش داد. آلوئزین با فعال کردن پروتئین‌های سیگنال‌دهنده Smad و MAPK که در مهاجرت سلولی، رگ‌زایی و توسعه بافت بسیار مهم هستند، بسته شدن زخم را در موش تسریع می‌کند.

آلوئه ورا موضعی در کاهش PASI در پسوریازیس پلاکی متوسط در یک کارآزمایی 8 هفته ای تصادفی، مقایسه ای و دوسوکور از تریامسینولون استوناید 0.1 درصد مؤثرتر بود. این نتایج توسط مطالعه حاضر پشتیبانی می شود.