آپی تراپی از منظر کنفدراسیون بین المللی زنبورعسل (Apimondia)

اهمیت آپی تراپی (زنبوردرمانی) 

Apitherapy  یا زنبوردرمانی، شاخه ای از طب مکمل و جایگزین است که در آن از فرآورده های زنبور عسل از جمله عسل، گرده، نان زنبور عسل، بره موم، ژل رویال، موم زنبور عسل، زهر زنبور عسل و زنبورهای لارو استفاده می شود.

در نقاط مختلف جهان، Apitherapy معانی و تعاریف مختلفی دارد. به عنوان مثال، در ایالات متحده آمریکا، apitherapy عمدتا به عنوان زهر زنبور عسل یا استفاده از نیش مستقیم زنبور عسل، کیسه سم یا آپیتوکسین تزریقی شناخته می شود. آپیتوکسین سمی است که با دستگاه‌های خاصی که در کندو قرار داده می‌شود، جمع‌آوری می‌شود، جایی که زنبورها تحریک می‌شوند تا یک بشقاب مخصوص را نیش بزنند که زهر خود را روی آن باقی می‌گذارد. زهر خشک شده بیشتر تصفیه می شود و برای تهیه محلول های رقیق مختلف استفاده می شود.

در کشورهایی مانند ژاپن، چین، کره، آپی تراپی (زنبوردرمانی) عمدتاً به دلیل فواید درمانی زهر زنبور عسل و همچنین استفاده از ژل رویال - غذای انحصاری ملکه زنبور عسل و لاروهای بسیار جوان شناخته شده است. در اروپا، به ویژه در اروپای شرقی، آپی تراپی (زنبودرمانی) به عنوان استفاده از تمام محصولات کندو شناخته می شود.

Apitherapy برای هزاران سال مورد استفاده قرار گرفته است. می توان آن را به مصر و چین باستان ردیابی کرد. یونانی ها و رومی ها از محصولات زنبور عسل برای اهداف دارویی نیز استفاده می کردند، جایی که از زهر زنبور برای درمان درد مفاصل ناشی از آرتریت استفاده می شد.

در جایگاه یک طب مکمل و جایگزین، آپی تراپی می تواند به واسطه ارزش غذایی برخی محصولات زنبورعسل نظیر عسل، گرده گل، نان گرده، ژل رویال و لارو های زنبورعسل و همچنین خواص فیزیولوژیکی و درمانی سایر محصولات زنبورعسل نظیر بره موم، زهر زنبورعسل و موم منافع زیادی برای هر دو گروه بزرگسالان و کودکان داشته باشد. 

محصولات زنبور عسل همچنین می‌توانند مواد مغذی، پروتئین‌ها، اسیدهای چرب ضروری، ویتامین‌ها (به ویژه گروه B، C و پروویتامین A – کاروتن‌ها و کاروتنوئیدها)، مواد معدنی (ماکرو و الیگوالمان‌ها) و پلی فنول‌ها (فلاونوئیدها و اسیدهای فنولیک) را فراهم کنند. 

رویکرد کنفدراسیون بین المللی زنبورعسل (Apimondia)

ماموریت کنفدراسیون بین المللی زنبورعسل در بخش آپی تراپی (زنبوردرمانی)، کمک به تعریف، ساختار و تقویت جایگاه زنبورداری به عنوان یک داروی طبیعی و ارتقای دانش و شناخت دنیای پزشکی و پیراپزشکی نسبت به محصولات کندو در راستای استراتژی سازمان بهداشت جهانی برای ترویج داروهای سنتی و طب های مکمل و جایگزین  است.